s.

εὑαισθησία, τὸ εὑαισθητόν sensuum vigor, acumen. Լաւութիւն եւ արթնութիւն ներքին եւ արտաքին զգայութեանց (հակառակ անզգայութեան). քաջ ըմբռնողութիւն. քաջիմացութիւն. ուշեղութիւն.

Քաջազգայուե ոչինչ խափանիչլինելով. (Պղատ. տիմ.։)

Թէ ողջութեան՝ եւ քաջազգայութեան, թէ՛ զօրութեան եւ գեղեցկութեամբ մարմնոյ։ Զողջութիւն, զքաջազգայութիւն, զզօրութիւն, զգեղեցկութիւն. (Փիլ. իմաստն. եւ Փիլ. լին.։)

Իսկ մարմնականք են՝ քաջազգայութիւն եւ առողջութիւն. (Երզն. քեր.։)

Ոչ միայն մարմնոյ մատուցանէ զքաջազգայութիւն, եւ զհարստակողն առոյգութիւն. (Պիտ.։)

Երթան ի սնունդ, յաճումն եւ ի կատարելութիւն, յանմարմնական քաջազգայութիւն. (Սարկ. քհ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif քաջազգայութիւն քաջազգայութիւնք
accusatif քաջազգայութիւն քաջազգայութիւնս
génitif քաջազգայութեան քաջազգայութեանց
locatif քաջազգայութեան քաջազգայութիւնս
datif քաջազգայութեան քաջազգայութեանց
ablatif քաջազգայութենէ քաջազգայութեանց
instrumental քաջազգայութեամբ քաջազգայութեամբք