hy    |   fr

Քաջաբանակութիւն

s.

ՔԱՋԱԲԱՆԱԿՈՒԹԻՒՆ ՔԱՋԲԱՆԱԿՈՒԹԻՒՆ. Որպէս Քաջախօսութիւն, կամ ուղղախօսութիւն. եւ Բարեխօսութիւն հաշտարար.

Աստուծոյ առ մարդիկ միաբանութիւնն՝ քաջաբանութիւն (որպէս յն. օրհնութիւն), եւ քաջբանակութիւն (կամ քաջաբանութիւն) ի հարկէ մատուցանէ. (Փիլ. լին. ՟Դ. 279։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif քաջաբանակութիւն քաջաբանակութիւնք
accusatif քաջաբանակութիւն քաջաբանակութիւնս
génitif քաջաբանակութեան քաջաբանակութեանց
locatif քաջաբանակութեան քաջաբանակութիւնս
datif քաջաբանակութեան քաջաբանակութեանց
ablatif քաջաբանակութենէ քաջաբանակութեանց
instrumental քաջաբանակութեամբ քաջաբանակութեամբք