ՓՈԽԱՍՏԵՂԾԱԿԵՐՊԵԼ ՓՈԽԱՍՏԵՂԾԵԼ. cf. ՓՈԽԱԿԵՐՊԵԼ. μεταπλάττω, μεταστοιχειούμαι transformo, transsubstantior.
Փոխակազմելով, եւ ճշմարտապէս ասել՝ փոխաստեղծակերպելով. (Մաքս. եկեղ.։)
Զի զմեղ ի նորոգումն կենաց փոխաստեղծեաց Քրիստոսի յարութեամբն։ Փոխաստեղծիլ առ Աստուածութիւն. (Պրպմ. ՟Լ՟Ե։)
Որպէս ձու՝ թէպէտ եւ ապականի, այլ Փոխաստեղծի ի թռչուն. (Մաքս. ի դիոն.։)