adj.

մ. Հրաշալի եւ հրաշապէս փայլեալ իբրեւ զփայլակն. հրաշափայլ.

Ո՛վ խաչ փայլակնահրաշ։ Փայլակնահրաշ ուղղեաց զոտս մեր. (ՃՃ.։)

Դասապետն սրովբէից՝ իջեալ փայլակնահրաշ ի գերեզմանն կենսատուին. (Տաղ ի յակոբայ.։)