adj.

ՓԱՂՓԻՆԱՏԱՐ ՓԱՂՓԻՒՆԱՓԱՅԼ. Ունօղ զփաղփիւն եւ զփայլումն, կամ զփայլիւն փաղփուն . պայծառ.

Փայլք փաղփինատար՝ Աստուած անծայրենի լոյս. (Նար. տաղ.։)

Գրիգորիոս փաղփիւնափայլ ծաղիկ, փունջ մանուշակաց. (Երզն. լուս.։)