եւ կ. cf. Հիւծեալ, իլ, եալ.
Ւիւծեալ յերրորդ ժամու օձին՝ զմիտըս նախնոյ մօրն եւային։ Ւիւծեալ զբնութիւնս կենաց ունող՝ դարձոյց յանցանքն ի մահու հող։ Ւիւծեալ մեռօրէն տագնապէին զպահապանսն. (Շար.։ Ժմ.։ Տաղ.։)
Ւիւծեալս մեղօք՝ միւծեալ աղաչեմ։ Ւիւծեալ է հոգիս։ Ւիւծելոցս մեղօք։ Ւիւծեալ մարմնոյն՝ որ ի տապան, ծանի՛ր զհոգին յերկնից խորան. (Ժմ.։ Շար.։ Շ. մխիթ.։)