Տօնակիցն լինել. տօնախմբութիւն միաբան. խնդակցութիւն.
Ի դասուն իւր փութացեալ ուրախութեամբ տօնակցութիւն։ Համախմբի տօնակցութեամբ. (Շար.։ Երզն. մտթ.։)
Առ ի գործակցութիւն եւ ի տօնակցութիւն փրկութեան առնն ժողովեալ. (Դիոն. եկեղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տօնակցութիւն | տօնակցութիւնք |
| accusatif | տօնակցութիւն | տօնակցութիւնս |
| génitif | տօնակցութեան | տօնակցութեանց |
| locatif | տօնակցութեան | տօնակցութիւնս |
| datif | տօնակցութեան | տօնակցութեանց |
| ablatif | տօնակցութենէ | տօնակցութեանց |
| instrumental | տօնակցութեամբ | տօնակցութեամբք |