ՏՐԱՄԱԿԱՅՈՒԹԻՒՆ ՏՐԱՄԱԿԱՅՈՒՄՆ. cf. ՏՐԱՄԱԴՐՈՒԹԻՒՆ՝ ըստ ամենայն առման. διάθεσις dispositio.
Զտրամակայութիւն առոյգութեան մարմնոյդ։ Զներածական քո մտածութեան տրամակայումն դիտաւորութեան ծանեայ. (Մագ. ՟Զ. ՟Կ՟Դ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տրամակայութիւն | տրամակայութիւնք |
| accusatif | տրամակայութիւն | տրամակայութիւնս |
| génitif | տրամակայութեան | տրամակայութեանց |
| locatif | տրամակայութեան | տրամակայութիւնս |
| datif | տրամակայութեան | տրամակայութեանց |
| ablatif | տրամակայութենէ | տրամակայութեանց |
| instrumental | տրամակայութեամբ | տրամակայութեամբք |