ՏՐԱՄԱԿԱՄ ՏՐԱՄԱԿԱՅԱՆԱՄ. cf. ՏՐԱՄԱԿԱՅԻՄ.

Որ ունակութիւնս ունին, եւ տրտմական (կամ տրամակային) ըստ սոսա։ Ոմանք եռակի տրամակացեալք (կամ տրամակայեալք). (Արիստ. որակ.։ Անյաղթ պորփ.։)

Զբնաւ բոլորն պարունակէ՝ զորս ըստ բնութեան ի միմեանս տրամակացեալս. (Մաքս. եկեղ.։)

Որ այսպէս տրամակայանայր. (Նիւս. կազմ.։)