adj.

ἰερώτατος, θειότερος sacrosanctus, divinior. Առաւել տէրունի, սրբազան եւ աստուածային.

առաջին պատուիրան, եւ պատուիրանացն տէրունագոյն հռչակեալ։ Ի վախճանի է առաջնոյն, որում տէրունագոյնքն հրամայեալ լինին. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)