adj.

ՏԵՂՀԱՐ կամ ՏԵՂԱՀԱՐ. Երկայն՝ որ հարկանէ մինչեւ ի գետին. (կամ լծ. լտ. դալա՛րիս. պճղաւոր)

Յետ սոցա սարկաւագունքն, որք ունիցին զգեստս տեղհար. (Մաշտ.։)