Տայեցի, Ցւոյ

adj.

Որ է յաշխարհէն տայոց ի սահմանակցութեան վրաց. եւ Սեպհականն այնմ գաւառի.

Զքո լեզուիդ գիտելն բաւական, զբառսն զեղերականս, որպէս զկոճայն եւ զտայեցին. (Երզն. քեր.։)