s.

ՎՈՒՌ կամ ՎԻՌ. Թուի ռամկականն բառիս Ուռն. (լծ. եւ թ. ուրաճագ, վուրաճագ. իբր չէքիճ, թօգմագ ).

Զամէնն ընդ ոսկորն անցո՛ վռով։ Ցից զա՛րկ վռով. Զա՛րկ պինդ վռով։ Զծակն վռով պինդ լցո՛. (Վստկ. ստէպ։)