cf. ՎԻՃԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ. յն. ընդդիմադրութիւն. ἁντίθεσις oppositio.
Ոչ ախորժելի է հաւատացելոց շատախօսութիւն, եւ բանիցն վիճադրութիւն. (Առ որս. ՟Գ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | վիճադրութիւն | վիճադրութիւնք |
accusatif | վիճադրութիւն | վիճադրութիւնս |
génitif | վիճադրութեան | վիճադրութեանց |
locatif | վիճադրութեան | վիճադրութիւնս |
datif | վիճադրութեան | վիճադրութեանց |
ablatif | վիճադրութենէ | վիճադրութեանց |
instrumental | վիճադրութեամբ | վիճադրութեամբք |