adj.

ՎԵՐՋՆԱՆԱՀԱՆՋ որ եւ ՎԵՐՋԱՆԱՀԱՆՋ. Իսպառ նահանջեալ յետս. ի բաց ջնջեալ, հարթայատակ. յն. անկանգնելի. ἁνάστατος.

Տասնամեայ ժամանակս կալով եւ մնալով աքէացիք զտրովադա վերջնանահանջ առնէին. (Պղատ. օրին. ՟Գ։)

Զխոնաւայոյզն վերջնանահանջ արարեալ խարդաւանօղ՝ զծովայածուկն։ Զոր (զպիսիդոն) քաջին աթենայ ոսկի ուռամբն զծայրս ծառացելոյ ալեացն կոփեալ, վերջնանահանջ առնէր։ Ի հրեշտակէն վերջնանահանջ եղեալ (աբրահամ), որ զձեռսն կարկառէր ի զենումն. (Մագ. ՟Ը. ՟Խ՟Բ. եւ ՟Ի՟Թ։)