s.

Ի վեր արձակումն. վերբերումն. ձգումն ի վեր.

Ջարդել զընթացից իմոց վերարձակութեան քաջաբար ուղէշս։ Եւ մի՛ շնչոյս վերարձակութիւն ըմբռնեալ՝ ի խոնարհ լքցի. (Նար. ՟Կ՟Ա. ՟Ձ՟Բ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif վերարձակութիւն վերարձակութիւնք
accusatif վերարձակութիւն վերարձակութիւնս
génitif վերարձակութեան վերարձակութեանց
locatif վերարձակութեան վերարձակութիւնս
datif վերարձակութեան վերարձակութեանց
ablatif վերարձակութենէ վերարձակութեանց
instrumental վերարձակութեամբ վերարձակութեամբք