s.

Վիճակ վայրաբնակաց. բացօթեագն լինել. օտարութիւն. պանդխտութիւն.

Ի մերկութեանն հանդերձ, ի վարաբնակութեան յարկ։ Որպէս ոք վայրաբնակութեանս զխեցեղէն անօթ՝ պատուականագոյն կարծէ. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Զ։ Երզն. մտթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif վայրաբնակութիւն վայրաբնակութիւնք
accusatif վայրաբնակութիւն վայրաբնակութիւնս
génitif վայրաբնակութեան վայրաբնակութեանց
locatif վայրաբնակութեան վայրաբնակութիւնս
datif վայրաբնակութեան վայրաբնակութեանց
ablatif վայրաբնակութենէ վայրաբնակութեանց
instrumental վայրաբնակութեամբ վայրաբնակութեամբք