Վա՛յ ասելն կամ տալն, աւաղումն, ողբումն. թշուառութիւն. անէծք.
Բառնալ բերել զմարգարէականն ի գլուխս իւրեանց վայասացութիւն. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | վայասացութիւն | վայասացութիւնք |
accusatif | վայասացութիւն | վայասացութիւնս |
génitif | վայասացութեան | վայասացութեանց |
locatif | վայասացութեան | վայասացութիւնս |
datif | վայասացութեան | վայասացութեանց |
ablatif | վայասացութենէ | վայասացութեանց |
instrumental | վայասացութեամբ | վայասացութեամբք |