s.

Վա՛յ ասելն կամ տալն, աւաղումն, ողբումն. թշուառութիւն. անէծք.

Բառնալ բերել զմարգարէականն ի գլուխս իւրեանց վայասացութիւն. (Յհ. իմ. երեւ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif վայասացութիւն վայասացութիւնք
accusatif վայասացութիւն վայասացութիւնս
génitif վայասացութեան վայասացութեանց
locatif վայասացութեան վայասացութիւնս
datif վայասացութեան վայասացութեանց
ablatif վայասացութենէ վայասացութեանց
instrumental վայասացութեամբ վայասացութեամբք