ἀγιώτερος, ἀγιώτατος sanctior, sanctissimus. Առաւել սուրբ. եւ Մաքրագոյն. պայծառագոյն, պատուականագոյն.
Զյիսուս քան զսուրբս սրբագոյն գոլ ասեն, սակայն ոչ եւս աստուած. (Պրպմ. ՟Լ՟Է։)
Սա (մկրտութիւնն) ամենեցուն առ մեզ լուսաւորութեանցն է սրբագոյն, եւ կոչի։ Քան զզոհս օրինացն սրբագոյն. (Ածաբ. մկրտ. եւ Ածաբ. առ որս. ՟Ժ՟Գ։)
Տեսցուք զսրբագունիս կատարողութեան սրբազնագործութիւն եւ տեսութիւն. (Դիոն. եկեղ.։)
Քան զի՞նչ չէ պարտ սրբագոյն լինել այնմ, որ յայնմ զենման վայելիցէ. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 29։)
Սրբագոյն զանուն առնոյր, զքրիստոնեայ եմն աղաղակէր. (Սիսիան.։)
Սրբագոյն երեսք։ Եօթներեակն սրբագոյն ի թուոց է։ Հարիւրեակն՝ թուոց է սրբագոյն. (Փիլ.։)
Ագռաւն սրբագոյն գտաւ քան զտունն իսրայէլի. (Նար. յովէդ.։)
Աղբիւր մի ելանէր սրբագոյն յականէն. (Ճ. ՟Գ.։)
Թէպէտեւ սրբագոյն երեւիցի ցորեանն, սակայն ընդ յարդին խառն է ի կալն, եւ ոչ ի շտեմարանս. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 11։)
Ոսկի ի բովս մտեալ՝ առաւել սրբագոյն լինի. (Անան. զղջ.։)