Սրանալն. ի բաց վազելն.
Յորմէ անդրանալի՛, եւ ամենեւին սրացման արժանի՝ տեսութեամբն. (Պիտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | սրացումն | սրացմունք |
| accusatif | սրացումն | սրացմունս |
| génitif | սրացման | սրացմանց |
| locatif | սրացման | սրացմունս |
| datif | սրացման | սրացմանց |
| ablatif | սրացմանէ | սրացմանց |
| instrumental | սրացմամբ | սրացմամբք |