Հատումն սրով. կամ չարաչար հատումն սուր գործեօք.
Զի մի՛ սրահատութեամբ ապականեսցի (ոստք). (Թէոփիլ. պհ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | սրահատութիւն | սրահատութիւնք |
| accusatif | սրահատութիւն | սրահատութիւնս |
| génitif | սրահատութեան | սրահատութեանց |
| locatif | սրահատութեան | սրահատութիւնս |
| datif | սրահատութեան | սրահատութեանց |
| ablatif | սրահատութենէ | սրահատութեանց |
| instrumental | սրահատութեամբ | սրահատութեամբք |