ՍՈՒՌՆԱՓԱՅ կամ ՍՈՒՐՆԱԲԱ եւ ՍԻՒՐՆԱՊ. Բառ եբր. որպէս ցուլ մոլորութեան. իշխան մահու. սատանայ. սադայէլ.
Որդին աստուծոյ կապեաց զսուռնաբա իշխան զհազար ամ. (Վանակ. յոբ.։)
Կապեաց զիշխան սուռնափայ (կամ սուռնաբայ). (Երզն. մտթ.։)
Աղուէս փոքր՝ սուռնափայլ իշխանն, որ նստէր ի ձի աշխէտ. (Վրդն. երգ.։)
Հոգւոյն վարի՝ յանապատ տեղի, սիւռնաբաւ տքնի. (Գանձ.։ 3)