Սիրելագոյն

adj.

προφιλέστατος charissimus. Առաւել կամ յոյժ սիրելի.

Ետես զյովհաննէս, որ սիրելագոյն էր քան զայլ աշակերտսն. (Կոչ. ՟Է։)

(Որ պատուեացն զսիրելին), ամենայն իրօք զսիրելագոյնն փառօք պատուեսցէ. (Եփր. յար. մեռ.։)