ՍԱՆՁԱԿՈԾ ԱՌՆԵԼ ԼԻՆԵԼ, ՍԱՆՁԱԿՈԾԵՄ ՍԱՆՁԱԿՈԾԻՄ. ἠνιοχέω, ἡνωχεύω habenas teneo, aurigo, moderor, rego. Կոծել եւ վարել սանձիւ զերիվարն. սանձահարել, նուաճել. ըմբերանալ.
զամօթ կրեսցեն, եւ սանձակոծ եղիցին այսու ճշմարտաբանութեամբ. (Լմբ. հանգ.։)
Մղեն (զձին) երախաձգութեամբն սանձակոծելով զկզակս. (Պիտ.։)
Ձախուն զերասանակ ի ձեռն առեալ՝ սրտմտականն սանձակոցիցէ. (Եղիշ. միանձն.։)
Արարիչն ամենայնի բնաւորական իւրով քաղցրութեամբն սանձակոծեալ ընկրէ զբռնութիւնն. (Սարկ. շարժ.։)
Զստահակ ծովու բռնութիւն խաղաղութեան օրինիւ սանձկոծէր. (Երզն. մտթ.։)
Յորժամ երկուք սրտմտականն եւ ցանկականն սանձակոծիցին եւ վարիցին իբրեւ ձիք ի բանականէն, յայնժամ լինիարդարութիւն. (Փիլ. այլաբ.։)