adj.

ՍԱԿԱՒԱՀՆՉԻՒՆ ՍԱԿԱՒԱՁԱՅՆ. Ոյր հնչիւնն կամ ձայնն է սակաւ, մեղմ. սուղ.

Քանզի անընկեր յ՛Րէն սակաւահնչիւն է սարայ, իսկ սարրա հարստանայ. (Վրդն. ծն.։)

Սուղ վանգ ասի սակաւաձայնն, յորժամ ունիցի զմի ինչ ի բնէ աղօտիցն. (Երզն. քեր.։)