s.

ՍԱԲԵԼԱԿԱՆՔ ՍԱԲԵԼԱՑԻՔ ՍԱԲԵԼԻԱՆՈՍՔ. Սաբելեանք, հետեւօղք մոլորութեան սաբէլի.

Որո՞ց բարկասցի առաւել. սաբէլականա՞ցն ասէ, թէ արիոսականացն։ Սաբելականացն ասէ պարտ էր բաժանել, իսկ արիոսականացն միաւորել։ Սաբելիանոսացն՝ երիս (պարտ էր) խոստովանել պատկերս (այսինքն դէմս). իսկ արիանոսացն՝ մի աստուածութիւն սուրբ երրորդութեանն. (Լծ. ածաբ.։)

Էին ի կիպրոս հերձուածողք՝ սաբելացիք, սիմոնացիք. (Հ=Յ. մայ. ՟Ժ՟Բ.։ Տե՛ս եւ Ոսկ. յհ. ՟Բ. 28. 36։ Կոչ. ՟Ժ՟Դ. եւ այլն։)

adj.

Իսկ ՍԱԲԵԼԱԿԱՆ կամ ՍԱԲԵԼԱՑԻ. ա. Որ ինչ սեպհական է աղանդոյն սաբելի.

Մի են երեքեան աստուածութեամբն, եւ մին երեք առանձնաւորութեամբք. զի մի՛ մին սաբելացի իցէ (խառնակութեամբն արիոսեան. (Առ որս. ՟Ղ։)