s.

ՍԱԲԵԼԱԿԱՆՔ ՍԱԲԵԼԱՑԻՔ ՍԱԲԵԼԻԱՆՈՍՔ. Սաբելեանք, հետեւօղք մոլորութեան սաբէլի.

Որո՞ց բարկասցի առաւել. սաբէլականա՞ցն ասէ, թէ արիոսականացն։ Սաբելականացն ասէ պարտ էր բաժանել, իսկ արիոսականացն միաւորել։ Սաբելիանոսացն՝ երիս (պարտ էր) խոստովանել պատկերս (այսինքն դէմս). իսկ արիանոսացն՝ մի աստուածութիւն սուրբ երրորդութեանն. (Լծ. ածաբ.։)

Էին ի կիպրոս հերձուածողք՝ սաբելացիք, սիմոնացիք. (Հ=Յ. մայ. ՟Ժ՟Բ.։ Տե՛ս եւ Ոսկ. յհ. ՟Բ. 28. 36։ Կոչ. ՟Ժ՟Դ. եւ այլն։)

adj.

Իսկ սաբելական կամ սաբելացի. ա. Որ ինչ սեպհական է աղանդոյն սաբելի.

Մի են երեքեան աստուածութեամբն, եւ մին երեք առանձնաւորութեամբք. զի մի՛ մին սաբելացի իցէ (խառնակութեամբն արիոսեան. (Առ որս. ՟Ղ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif սաբելականք
accusatif սաբելականս
génitif սաբելականաց
locatif սաբելականս
datif սաբելականաց
ablatif սաբելականաց
instrumental սաբելականաւք