adj.

Պինդ. կարծր. պնդակազմ. առաքինի.

Զհուրն լեառնաձեւ, եւ զպնդական ջուրսն խաւարային ամպօք կացոյց անջրպետեալ. (Նար. յովէդ.։)

Որոց եւ խաբեական եւ պատրանաց սնոտի աշխարհի, որ է անուն թարգմանեալ կին, այսինքն լուծումն գեղեցիկ պնդականաց. (Համամ առակ.)