adj.

ՊԻՒԾ ՊԻՒՂԾ. cf. ՊԻԾ, եւ ՊԻՂԾ.

Գրեալ զպիւծ սէր իւր ի սիրտս նոցա։ Խայտառակէր զպիւծ սէր նոցա. (Սանահն.։)

Արարածս պիւղծ ոչ լինի. (Մխ. երեմ. եւ յայլ բազում գիրս։)