Պիտառոցիմ

ձ.

ՊԻՏԱՌՈՑԻԼ. Ի պէտս առեալ լինել. ի կիր արկանիլ. շահաւորիլ որպէս χράομαι եւ χρηματίζομαι utor եւ quaestum facio.

Ոչ պիտառոցի ինչ կցորդութիւն կենաց մարդկան։ Զպիտառոցեալ պէտս արտաքնոցն ի մաքրութիւն նորոգման ներքին մարդոյն կենսացուցանէր. (Յհ. կթ.։)