τὸ ἁρχικόν principalis potestas. Գլխաւորութիւն պետական, իշխանական պետութիւն. առաջնորդութիւն. գիտապետութիւն.
(Անուն պետութեանց երկնաւորաց) յայտնէ զաստուածատեսակ պետութիւն եւ առաջնորդութիւն կարդաւ սրբազանիւ. (Դիոն. երկն.։)
Որ զդիտողականդ ստացեալ է յանձին զպետականութիւն քահանայական դասու։ Բոլորն հարց պետականութեանց։ Մակաւասար պետականութեան եկեղեցւոյ. (Մագ. ՟Է. ՟Ի՟Թ. ՟Ծ՟Է։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | պետականութիւն | պետականութիւնք |
accusatif | պետականութիւն | պետականութիւնս |
génitif | պետականութեան | պետականութեանց |
locatif | պետականութեան | պետականութիւնս |
datif | պետականութեան | պետականութեանց |
ablatif | պետականութենէ | պետականութեանց |
instrumental | պետականութեամբ | պետականութեամբք |