ՊԱՐԾԵՆԱԼՈՒԹԻՒՆ ՊԱՐԾԵՆՈՂՈՒԹԻՒՆ. Ախտ պարծելոյ. սնապարծութիւն. Պարծենկոտութիւն.
Կալցէ զքեզ գովութիւն յայլոց եւ պարծենալութիւն։ Զի մի՛ անկցիս յախտ պարծենողութեան, եւ կորուսանիցես զվաստակս քո. (Վրք. հց. ՟Է. ՟Ժ՟Զ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | պարծենալութիւն | պարծենալութիւնք |
| accusatif | պարծենալութիւն | պարծենալութիւնս |
| génitif | պարծենալութեան | պարծենալութեանց |
| locatif | պարծենալութեան | պարծենալութիւնս |
| datif | պարծենալութեան | պարծենալութեանց |
| ablatif | պարծենալութենէ | պարծենալութեանց |
| instrumental | պարծենալութեամբ | պարծենալութեամբք |