s.

ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՈՒՈՒԹԻՒՆ. գրի ստէպ եւ ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՈՒԹԻՒՆ. ἁπόκρισις responsio λύσις solutio. Տալն պատասխանի առ հարցումն ուրուք. լուծումն խնդրոյն. ճէվապ, ճուղապ.

Խա ղաղական պատասխանատուութեամբ ասէր ցամենեսեան. (Փարպ.։)

Եթէ հար ցումն տրամաբանական՝ պատասխանատուութեան է խնդիր։ Ոչ եղիցի պատաս խանատուութիւն մու առ այսս. (Պերիարմ.։)

Կամ որպէս Համարատուութիւն. հարկիլն տալ պատասխանի առ անաչառ քննողն.

Առ որ մեծ է պատասխանատուութիւնս՝ քան առ համօրէն աւետարանին՝ զարմանս, հիացմունս. (Նար. ՟Ի՟Է։)

Զի մի՜ ընդ խոտանս գտանի ցիմք յաւուրն պատասխանատուութեան։ Օր պատասխանատուութեան՝ օր դատաստանին. (Խոսր.) (որ բերի եւ ի յաջորդ նշանակութ)։

ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՈՒՈՒԹԻՒՆ. ἁπολογία apologia, defensio, reddenda ratio. Ապաբանութիւն. փաստաբանութիւն. ջատագովութիւն յատենի.

Որք ուսան զնոսա, գտցեն զպատասխանատուութիւն։ Լուարո՜ւք ինձ այժմ առ ձեզ պատասխանատուութեանս. (Իմ. ՟Զ. 11։ Գժ. ՟Ի՟Բ. 1։ Տե՜ս եւ Փիլիպ. ՟Ա. 7. 16։)

Զո՜ր պատասխանատուութիւն ունիցիմք։ Յամենայն պատասխանատուութենէ զրկեցին զանձինս։ Պակասեցաք յամենայն պա տասխանատուութեանց։ Գտանել տեղի պատասխանատուութեան երանելի՜ է. (Ոսկ. յհ. եւ Ոսկ. հռ.։ Ճաշոց։ Իսիւք.։)

Տե՜ս եւ ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՐՈՒԹԻՒՆ, եւ ՊԱՏԱՍԽԱՆԻ։

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif պատասխանատութիւն պատասխանատութիւնք
accusatif պատասխանատութիւն պատասխանատութիւնս
génitif պատասխանատութեան պատասխանատութեանց
locatif պատասխանատութեան պատասխանատութիւնս
datif պատասխանատութեան պատասխանատութեանց
ablatif պատասխանատութենէ պատասխանատութեանց
instrumental պատասխանատութեամբ պատասխանատութեամբք