ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՈՒՈՒԹԻՒՆ. գրի ստէպ եւ ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՈՒԹԻՒՆ. ἁπόκρισις responsio λύσις solutio. Տալն պատասխանի առ հարցումն ուրուք. լուծումն խնդրոյն. ճէվապ, ճուղապ.
Խա ղաղական պատասխանատուութեամբ ասէր ցամենեսեան. (Փարպ.։)
Եթէ հար ցումն տրամաբանական՝ պատասխանատուութեան է խնդիր։ Ոչ եղիցի պատաս խանատուութիւն մու առ այսս. (Պերիարմ.։)
Կամ որպէս Համարատուութիւն. հարկիլն տալ պատասխանի առ անաչառ քննողն.
Առ որ մեծ է պատասխանատուութիւնս՝ քան առ համօրէն աւետարանին՝ զարմանս, հիացմունս. (Նար. ՟Ի՟Է։)
Զի մի՜ ընդ խոտանս գտանի ցիմք յաւուրն պատասխանատուութեան։ Օր պատասխանատուութեան՝ օր դատաստանին. (Խոսր.) (որ բերի եւ ի յաջորդ նշանակութ)։
ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՈՒՈՒԹԻՒՆ. ἁπολογία apologia, defensio, reddenda ratio. Ապաբանութիւն. փաստաբանութիւն. ջատագովութիւն յատենի.
Որք ուսան զնոսա, գտցեն զպատասխանատուութիւն։ Լուարո՜ւք ինձ այժմ առ ձեզ պատասխանատուութեանս. (Իմ. ՟Զ. 11։ Գժ. ՟Ի՟Բ. 1։ Տե՜ս եւ Փիլիպ. ՟Ա. 7. 16։)
Զո՜ր պատասխանատուութիւն ունիցիմք։ Յամենայն պատասխանատուութենէ զրկեցին զանձինս։ Պակասեցաք յամենայն պա տասխանատուութեանց։ Գտանել տեղի պատասխանատուութեան երանելի՜ է. (Ոսկ. յհ. եւ Ոսկ. հռ.։ Ճաշոց։ Իսիւք.։)
Տե՜ս եւ ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՐՈՒԹԻՒՆ, եւ ՊԱՏԱՍԽԱՆԻ։
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | պատասխանատութիւն | պատասխանատութիւնք |
accusatif | պատասխանատութիւն | պատասխանատութիւնս |
génitif | պատասխանատութեան | պատասխանատութեանց |
locatif | պատասխանատութեան | պատասխանատութիւնս |
datif | պատասխանատութեան | պատասխանատութեանց |
ablatif | պատասխանատութենէ | պատասխանատութեանց |
instrumental | պատասխանատութեամբ | պատասխանատութեամբք |