cf. ՊԱՅԾԱՌ. λαμπρός, φαιδρός splendidus, laetus, -a, -um.

Արեգակն պայծառական ճառագայթիւք պայծառացուցանէ։ Որպէս տեսի ընդ ձեզ զտրամականսն, կամիմ տեսանել եւ զպայծառականսն։ Այնչափ առաւել պայծառագոյն է լոյսն այն, զի եւ զպայծառական աստեղսն ծածկէ. (Ոսկ. ղկ. եւ Ոսկ. ի նոր կիր. եւ Ոսկ. խչ.։)

Ընծայս պարգեւաց պայծառականաց խոստացաւ շնորհել. (Նար. խչ.։)

Բարեպաշտութիւն ... մեծ է, եւ լցեալ ամենայն պայծառական փարթամութեամբ. (Աթ. ՟Ը. յն. ամբրոսիոս, անմահական, կամ հաճոյական յոյժ։)