adj.

ՊԱԿԱՍԱՄՕՐՈՒ ՊԱԿԱՍԱՄՕՐՈՒՍ. Որոյ մօրուքն է պակաս. կարճ մօրուօք, քարձ. քէօսէ.

Էր սուրբն (Մարկոս) յօնեղ, պակասամօրու (կամ մուրու)՝ որպէս քարձ. (Ճ. ՟Բ.։ եւ Հ=Յ. ապր. ՟Ի՟Ե.։)

Էր ալէխառն եւ պակասամօրուս. (Հ. ապր. ՟Ի՟Ե.։)