s.

ՊԱԽՐԷ ՊԱԽՐԻՔ. Որպէս լծ. ընդ Պաճար. նախիր. անդեայք. արջառ. որ եւ եբր. պաքար. լտ. բէ՛քուս.

Ոյր պախրէք իցեն, որթ մի տացեն. (Կանոն.։)

Եթէ աղքատ եւս իցէ փոխապարտն ... երբեմն սուղ ինչ զպախրէն կամի վաճառել, զի հատուսցէ զվաշխիցն տոկոսիս. (Մանդ. ՟Է։)

Ունի ուղտ, էշ, պախրէ, ձի. (Մխ. դտ.։)

Զձիոց եւ զպախրեաց եւ զուղտուց. (Ուռհ.։)

Յորժամ տեսանես զպախրիքն։ Պախրեաց աղբով։ Պախրեաց աղբն. (եւ այլն. Վստկ. ստէպ։)