Ի ՉՔՄԵՂՍ. Ի ՉՔՄԵՂԻԿՍ. Որպէս թէ չիք մեղ ինչ իւր. անպարտ եւ անմեղ ցուցանելով զանձն.
Լուծեալ զնա ի կենացս, իբրեւ զչքմեղս իմն տարեալ թաղէին զնա. (Յհ. կթ.։)
Ի չքմեղս եղեւ իւրոյ վնասուն. (Շ. թղթ.։)
(Արշակ՝ յետ թաղելոյ զգնէլ) ի չքմեղիկս (կամ ի չքմեղս) եղեալ՝ կոծ մեծ առնէ. (Խոր. ՟Գ. 23։)
Ոչ հանապազ ըստ առաւելութեան կամաց էր ցուցանել նշանս. քանզի պարտ էր երբէք եւ ի չքմեղս լինել». (Ոսկ. մ. ՟Բ. 2.) յն. λανθάνειν . ծածկիլ, կամ զանխլանալ։