s.

ՈՖՐԱՆԹ կամ ՈՓՌԱՆՏ. Բառ գաղղիական՝ առեալ ի լտ. օֆֆէ՛ռթում, թա. offertum, -ta. Ընծայ. մատուցումն. նուէր. ընծայաբերութիւն.

Յետ այսր բերեն զընծայսն (յընծայարանէ ի խորանն), եւ լինի՝ ոֆրանթն. (Մաշտ. կիլիկ.։)

Ոֆրանթ առնեն ժողովուրդն. եւ զի՞նչ ոֆրանթն. գեղեցիկ եւ աստուածահաճոյ օրէնք՝ ի պօղոսէ հրամայեալ. (Լմբ. պտրգ.։)