hy    |   fr

Ուղղեգնացութիւն

s.

Ուղիղ գնացք. անարատ քաղաքավարութիւն.

Տացէ տէր աստուած՝ քահանայից ուղղեգնացութիւն, ժողովրդոց ողջախոհութիւն. (Ճշ.։)

cf. ՈՒՂՂԱԳՆԱՑՈՒԹԻՒՆ։ (Ա՛յլ է եւ Ուղեգնացութիւն։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ուղղեգնացութիւն ուղղեգնացութիւնք
accusatif ուղղեգնացութիւն ուղղեգնացութիւնս
génitif ուղղեգնացութեան ուղղեգնացութեանց
locatif ուղղեգնացութեան ուղղեգնացութիւնս
datif ուղղեգնացութեան ուղղեգնացութեանց
ablatif ուղղեգնացութենէ ուղղեգնացութեանց
instrumental ուղղեգնացութեամբ ուղղեգնացութեամբք