ՈՍԿԵՎԱՃԱՌՈՒԹԵԱՆ ԱՐՀԵՍՏ. βαναυσία ars, quae ad caminum exercetur Քիմիականութիւն խօլական. կորուստո ոսկւոյ ի գիւտ նորա հրով ի զուր.
Ոսկեվաճառութեան արհեստն ի բաց դարձուցանէ զազատագոյն բարս (իբրեւ անարգագոյնն ամենայն ծառայական արհեստից). (Պղատ. օրին. ՟Ե։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ոսկեվաճառութիւն | ոսկեվաճառութիւնք |
accusatif | ոսկեվաճառութիւն | ոսկեվաճառութիւնս |
génitif | ոսկեվաճառութեան | ոսկեվաճառութեանց |
locatif | ոսկեվաճառութեան | ոսկեվաճառութիւնս |
datif | ոսկեվաճառութեան | ոսկեվաճառութեանց |
ablatif | ոսկեվաճառութենէ | ոսկեվաճառութեանց |
instrumental | ոսկեվաճառութեամբ | ոսկեվաճառութեամբք |