adj.

ἑλεεινότερος miserbilior. Առաւել ողորմելի. ողորմագին. աւելի՛ խեղճ, խիստ ողորմուկ.

Ողորմելիք ձեւով, ողորմագոյն ե՛ւս ձայնիւք գոչել։ Ողորմելիք հիւանդութեամբ, վշտակցութեամբ (իրերաց) ողորմագոյնք. (Ածաբ. կարկտ. եւ Ածաբ. աղք.։)

Անդ էր տեսանել տեսութիւն ողորմելի, եւ քան զառաջինն ողորմագոյն, եւ բազում ողբոց արժանի. (Լաստ. ՟Ի՟Ա։)