adj.

ՈՂՆԱԲԵԿ ՈՂՆԱԲԵԿԵԱԼ. Ոյր բեկեալ է ողն. եւ Եղեալն բեկմամբ ողին (մահ).

Ողնաբեկ մահն հեղեայ։ Վասն ողնաբեկ մահուանն հեղեայ. (Տօնակ.։ Նախ. ՟ա. թագ.։)

Դուք ասէ խզեալք ողնաբեկեալք դիւաց՝ ո՞վ էք, որ դիւաց ելանել հրամայէք. (Ոսկ. գծ.։)