ՈՂԲԱՐԿ ՈՂԲԱՐԿՈՒԹԻՒՆ. Արկումն ողբոց. ողբ. ողբերգութիւն.
Ի սուրբ եկեղեցիսն ոչ լսիւր ձայն պաշտաման, այլ լալոյ եւ ողբարկի. (Ճ. ՟Գ.։)
Զկնի մեղանացն ողորմագինս իմն ողբարկութիւնս վհատականս. (Նար. լ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ողբարկութիւն | ողբարկութիւնք |
| accusatif | ողբարկութիւն | ողբարկութիւնս |
| génitif | ողբարկութեան | ողբարկութեանց |
| locatif | ողբարկութեան | ողբարկութիւնս |
| datif | ողբարկութեան | ողբարկութեանց |
| ablatif | ողբարկութենէ | ողբարկութեանց |
| instrumental | ողբարկութեամբ | ողբարկութեամբք |