s.

ՈՂԲԱՐԿ ՈՂԲԱՐԿՈՒԹԻՒՆ. Արկումն ողբոց. ողբ. ողբերգութիւն.

Ի սուրբ եկեղեցիսն ոչ լսիւր ձայն պաշտաման, այլ լալոյ եւ ողբարկի. (Ճ. ՟Գ.։)

Զկնի մեղանացն ողորմագինս իմն ողբարկութիւնս վհատականս. (Նար. լ։)