Բառ անստոյգ. իբր Ոխակալութիւն, կամ Օտարընկալութիւն.
Եբրայեցւոց ազգն չարչարեալ առ ի յօտար ոխալութեանն. (Փիլ. ել. ՟Բ. 1։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ոխալութիւն | ոխալութիւնք |
accusatif | ոխալութիւն | ոխալութիւնս |
génitif | ոխալութեան | ոխալութեանց |
locatif | ոխալութեան | ոխալութիւնս |
datif | ոխալութեան | ոխալութեանց |
ablatif | ոխալութենէ | ոխալութեանց |
instrumental | ոխալութեամբ | ոխալութեամբք |