ՇՐՇԻՒՆ կամ ՇՐՇՈՒՄՆ. συρισμός sibilus, stridor. Խօշիւն. խարշափ. սօսափիւն եւ շրջշրջումն տերեւոց. խշրտոց.
Ի շրշիւն տերեւոց զարհուրի ամբարտաւանն. ((հինտ թրդ. խար շափ. տպ. շիշուն) Վրք. հց. ՟Ե։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | շրշումն | շրշմունք |
| accusatif | շրշումն | շրշմունս |
| génitif | շրշման | շրշմանց |
| locatif | շրշման | շրշմունս |
| datif | շրշման | շրշմանց |
| ablatif | շրշմանէ | շրշմանց |
| instrumental | շրշմամբ | շրշմամբք |