ն.

ՇՆՈՐՀԱԲԱՇԽԵԼ ՇՆՈՐՀԱԲԱՇԽԻԼ. Բաշխել զշնորհս. կր. ընդունել զբաշխումն շնորհաց, կամ զզօրութիւն բաշխելոյ.

Նուիրեաց զանձն իւր փրկչիդ՝ յիսուսի քրիստոսի, եւ շնորհաբաշխողի՝ հոգւոյդ սրբոյ. (Մաշտ.։)

Խաչիւն օծումն քահանայութեան հաստատեցաւ. խաչիւն քահանայք շնորհաբաշխեցան. (Նանայ.։ Ճ. ՟Գ.։ Ոսկիփոր.։)