ՇԿՕԹԱԿ կամ ԸՇԿՕԹԱԿ ԱՌՆԵԼ. (իբր յն. էքսօթէ՛օ, օթէ՛օ. թ. էօթէ՛ էթմէք, էօթէյէ՛ սիւրմէք որպէս եւ լտ. էքսօթիգուս ՝ է օտար, տարաշխարհիկ) ἑξωθέω extrudo, proscribo, in exilium mando. Տարագրել. տարագիր առնել. վարել յօտարութիւն. արտասահմանել. քշել. Գունդ կազմէին՝ որ զնոսա շկօթակ արասցենզ յանդարձ օտարութիւն։ Շկօթա՛կ արասջիր յայնկոյս քան զկուրան եւ զմակուրան։ Իբրեւ զգերի մի անաշխարհիկ շկօթակ արարի զնա այնչափ յօտարութիւն հեռաւոր։ Երանելի՛ այրն. զորմէ դու ասես, շկօթակ արարի. (Եղիշ. ՟Բ. ՟Ը։)
Զոմանսլ շկօթակ առնելով, եւ զոմանս ի ստրկութիւնս արկանելով. (Կաղանկտ.։)
Ապա բարւոք գրի եւ ի (Հին բռ.)
Շկօթակ. վտարանդի, կամ տարաշխարհիկ.
այլ ոչ բարւոք.
Ըշկօթակ առնել, խորասոյզ առնել. շփոթելով արդեօք ընդ յն. խաւար։