cf. ԺԼԱՏՈՒԹԻՒՆ, ըստ ՟ա. նշ.
Լինի՛ն խորթ շարագրածք վասն շլատութեան. որպէս առ պիսիստրատոսիւ բազումք տաղս ստեղծանելով մատուցանէին բռնաւորին՝ որպէս թէ հոմերոնի իցէ, վասն իւրեանց շահիցն. (Անյաղթ պորփ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | շլատութիւն | շլատութիւնք |
accusatif | շլատութիւն | շլատութիւնս |
génitif | շլատութեան | շլատութեանց |
locatif | շլատութեան | շլատութիւնս |
datif | շլատութեան | շլատութեանց |
ablatif | շլատութենէ | շլատութեանց |
instrumental | շլատութեամբ | շլատութեամբք |