adj.

ՇԻՐԱԿԱՅԻՆ կամ ՇԻՐԱԿԱՅՆԻ, որ եւ ՇԻՐԱԿՈՒՆԻ, եւ ՇԻՐԱԿԱՑԻ. Ծնեալն յանի քաղաք շիրակ գաւառի.

Կազմեցի ես անանիտայ որդի յովհաննիսի շիրակայնւոյ. (Շիր. զատիկ.։)

Որպէս եւ ի խորագիրս բանից նորա դնի.

Անանիայն շիրակայնւոյ։

Հայցումն անանիայի գրոց շիրակայնւոյն։ Զգիրս անանիայի շիրականւոյ, եւ այն. (Մագ. առ պետր. կթ.։)

Անանիայի շիրակունոյ համարողի առ խոստացեալսն. (Շիր.։)